Dalawa lamang ang uri ng tao sa mundo isang masama at isang mabuti, kung saan ka papanig dito ay ikaw na ang bahala ngunit sa bawat ginagawa natin ay may kaakibat na kapalit. Kung gumawa ka ng mabuti ay may mabuti itong patutunguhan at kung ikaw ay gumawa ng masama ay asahan mong may kapalit din itong hindi maganda.

Ngunit sa isang tindero ng tahong na simple lamang ang buhay ay nanaig sa kanyang damdamin ang kabutihang loob. Siya si Marlon Tanael simpleng mamayan na madalas nakabilad sa kalsada dahil sa kanyang paglalako ng tahong sa iba’t ibang lugar. Si Marlon ay nakapulot ng tumataginting na P15 milyong halaga ng pera na nasa loob ng bag. Ayon sa kanyang kwento naglalako siya noon ng tahong sa highway nang may mapansin itong isang bag. Wala naman daw siya interes dito kaya naman hinintay niya kung may darating na may-ari o maghahanap sa nasabing bag.

Lumipas ang ilang oras na pag-iinatay wala pa rin naghahanap sa nasabing bag kaya naman naisipan ni Marlon na pansamatalang iuwi ito, kahit na nasa bahay na hindi pa rin ito binuksan ng binata bagkus pinag-isipan niya kung ano nga ba ang nilalaman nito. Kaya naman kinabukasan naisipan na niya tingnan ang laman nito ngunit laking gulat niya ng makita ang isang envelope na naglalaman ng P15-milyon halaga ng tseke.

Dagdag pa ng binata “Ang gusto ko pong mangyari ay mabalik po ito sa City Treasurer of Imus City kasi po bukal po ang kalooban ko na maibalik po itong malaking pera,” At sa wakas matagumpay na nadala ni Marlon ang nasabing bag sa City Treasurer’s Office ng Imus, Cavite, at ito pala ay pagmamay-ari ng Property Company ng Friends, Inc.

Kaya naman dumagsa ang papuri at magagandang komento kay Marlon, bihira ang taong tulad niya na may angking kagandan ng kalooban.

Marami sa atin ang hindi ipinganak ng pantay pantay sa lipunan, may mahirap at mayroon din mayaman. Ang iba naman ay talagang kapos palad kung maituturing tulad na lamang ng mga pulubi na kadalasan ay hindi natin binibigyan pansin. Madalas ang itsura nila at ang amoy ay hindi kaaya-aya ngunit hindi naman nila ito ginusto bagkus sadyang kapos lamang sila sa lahat ng bagay.

Ngunit may isang tagpo ang nagbigay paghanga sa ating mga netizen, sa isang kuha na naipost sa social media account na Argel o Argel’s Shoppee Rtw. Naikwento ang kabayanihan ng isang babaeng hindi kilala ang pagkakakilanlan ay naaktuhan na nagbigay tulong sa lulubi lalo na sa sanggol na hawak nito.

Ayon sa post ng Argel o Argel’s Shoppee Rtw, nasa Robinson Butuan City siya ng mga panahon na iyon nang kanyang mapansin ang isang sanggol na hawak ng isang pulubi na sige ang iyak. Walang tahan ang sanggol na ito marahil sa init at gutom na nararamdaman, ang kanyang ina na may kalong dito ay tinangka naman itong pasusuhin ngunit sa kasamaang palad hindi pa natigil ang bata dahil na rin sa walang makuhang gatas sa dibdib ng ina.

Habang tumatagal ang tagpo nakakatawag na ito ng atensyon sa karamihan na siyang nagdudulot pangamba, kung ating iisipin ay hindi naman normal ang tagpong ito lalo na kung malakasan na ang pag-iyak ng sanggol at walang tahan. Ngunit ganunpaman isang babaeng nakaputi ang lumapit sa mga ito na kung iisipin mo ay nagpaabot lamang ng tulong ngunit hindi ito ang nangyari.

Ang babaeng napadaan pala ay walang arteng pinasuso ang bata sa kanyang sariling dibdib kahit pa ito ay nasa pampublikong lugar kaya naman ang sanggol na pulubi ay bigla na lamang napatahan, waring ang gutom ng sanggol ay naibsan. Kung minsan may mga pagkakataon talaga sa buhay natin na hindi mo inaasahan na kung sino pa yung hindi natin kilala ay sila pa ang tutulong sa atin. Sobrang saludo ng mga netizen sa babaeng walang pagdadalawang isip ialay ang kanyang sarili para lamang makatulong sa kapwa.

Tunay nga naman kapag may tyaga, may nilaga,. Marahil isa ito sa matagal ng kasabihan na mdalas nating naririnig lalo na sa ating mga nakakatanda. Subok na ang katagang ito lalo na sa mga taong tunay na inaaksyunan ang ganitong salawikain.

Ito rin marahil ang formula gumana sa mag-asawang sekyu, ang makapasa lamang sa anumang uri ng pagsusulit ay ibang kasiyahan ang naidudulot sa atin. Ano pa kaya sa bagay na pinaghirapan mo at matagal mo nang inaasam-asam. Sa mga nag-aral ng edukasyon kinakailangan nilang makapasa sa pagsusulit na LET o Licensure Examination for Teachers upang makapagturo.

Sa istorya ng mag-asawang sekyu na matagal nagtyaga upang maging isang ganap ng guro ay tunay nga nakakahanga at nakakabilid lalo pa’t sila ay todo kayod bilang sekyu. Ang mag-asawang Reyner Bahulluk at Norhima Sular ay security guard sa isang kompanya, na kung saan sa tuwing tapos na ang kanilang duty ay tuloy naman ang mga ito sa pagrereview ng kanilang licensure exam.

Si Reyner ay nakailang ulit bago makamit ang inaasam-asam na lisensya ngayong taon, samantalang ang kanyang asawa na si Norhima ay nakadalawang ulit bago nakapasa noong taong 2019. Alam naman natin na gaano kahirap ang maging isang security guard, nasa delikado rin ang buhay ng trabahong ito ngunit ito ay pinagtyagaan ng mag-asawa habang hindi pa sila noon nakakapasa sa kanilang pagsusulit.

Sa ngayon hindi na lamang mga gamit o bag ang kanilang bibigyang pansin upang i-check ang mga ito, pati na rin ang mga pagsusulit ng mga batang kanilang tinuturuan. Sa ngayon naghihintay lamang ang mister ni Norhima ng panunumpa nito at kalaunan ay magtuturo na rin ito. Samantala malaki ang pasasalamat nila sa kanilang kompanyang pinapasukan marahil kung wala din siguro sa nasabing kompanya mas mahihirapan ang mga ito makamit ang kanilang pangarap.

Ang pagbubuhat ay nangangailangan ng matinding lakas at pwesa upang maiangat o maipasan ang isang bagay. Tulad ng mga kalalakihang kargador na madalas nating makikita sa mga palengke o pamilihan at kung minsan sa mga daungan ng sasakyang pandagat. Hindi biro ang kinakailangan pwersa sa ganitong uri ng trabaho, ngunit paano kung isang babae ang kargador at nasa katandaan na ito.

Ito ang nakuhanan ng isang netizen at naipost sa isang social media page, isang babaeng kargador na may edad na at masasabi ng itong lola. Naging laman ito ng kuro-kuro at samu’t saring opinyon ng mga netizen. Sa ganitong edad dapat ay nagpapahinga na lamang ito at nakikipaglaro sa kanyang mga apo ngunit hindi naman natin masisisi kung ano nga bang rason kung bakit patuloy itong ginagawa ni lola.

Kung ang mga lalaking kargardor ay may matitipunong pangangatawan at lakas ay nakakaramdam din ng pagod, eh ano pa kaya si lola na kung ating titingnan ay may payat na pangangatawan at tila ba hindi nito kakayanin ang bumuhat ng mabibigat na bagay.

Sa mga kuhang larawan makikita natin na ang kanyang binubuhat ay malaki sa kanyang katawan, hirap man ngunit tila kinakaya pa rin ni lola. Halatang nangingiwi sa pagkakapwersa ng pagbuhat nito at napapayukot sa bigat na nakaatang sa kanyang likuran. Kaya naman ang mga netizen na nakapanood ng video ni lola ay nahabag sa matanda at nanlumo sa napiling pagkakakitaan nit lola.

Ganun pa man marami ang bumilib sa matanda ngunit ang kaawaan ito ay syang nangibabaw sa karamihan. Marahil DIyos na lamang ang bahala kay lola at tiyak na may sarili siyang dahilan kung kaya patuloy itong kumakayod at lumalaban sa hamon ng buhay.

Hindi maikakaila sa panahon ngayon ay sadyang napakahirap ng buhay lalo pa nga wala kang pinag-aralan at namulat na lamang na dukha. Kung may pangarap ka naman at hindi mo ito kinilusan walang mangyayari dito, mananatiling isang pangarap na lamang ito.

Kaya naman isang isang ama mula sa Barangay Labangon, Cebu City ang nagiskap uang makamit ang kanyang pangarap hindi lamang sa kanyang sarili ngunit para na rin sa kanyang pamilya. Si Jesus Fuentes, tindero ng chicharon aminadong bata pa lamang ay mulat na sa hirap na kanyang naranasan. Nagtapos si Jesus ng High School sa edad na 22-anyos, ngunit ang kanyang kagustuhan na maipagpatuloy ang kolehiyo ay hindi nangyari.

Dahil na rin sa ito sa kanyang pag-aasawa matapos ang high school ngunit lumipas ang panahon hindi nawala sa isipan ni Jesus na balang araw makakapagtapos din ito sa kursong kanyang pinapangarap. Nang muling magkaroon ng pagkakataon sumubok muli si Jesus kahit na siya ay may pamilya pinursige niyang makatungtong sa kolehiyo.

Noong una tutol sa kanyang plano ang kanyang may bahay madalas nila itong mapagtalunan nung mga unang taon ng kanyang pag-aaral. Ayon kay Jesus hindi naman para lamang sa kanya ito kung hindi para sa lahat. Sa kanyang hirap na naranasan mula ng kamusmusan hindi na nagpatinag pa si Jesus kaya naman habang naglalako at patungo sa kanyang paalaran ay bibit na umano niya ang kanyang mga paninda. Habang nasa paaralan naman siya ay may nakatoka na sa kada kurso para sa kanyang paninda kung saan matapos ang klase saka nito kokolektahin ang perang napagbilhan.

Sa awa ng Diyos dumating ang araw ng pagtatapos ni Jesus sa kursong Bachelor of Elementary Education mula sa Talisay City College. “Ang kahirapan ay hindi hadlang sa pagtatapos ng isang tao.  Pagsumikapan lang ang pangarap dahil kung nagpupursige ka isang bagay ay maabot mo din ito dahil hindi ka pababayaan ng Panginoon. Lagi lang siyang nakatingin sa mga ginagawa mo, basta gumawa ka lang ng kabutihan, ibibigay niya ito sa’yo,” – anya.

Binalikan ni Jesus ang kanyang napagdaanan, ang pagkakatira nilang pamilya sa tagpi-tagping bahay at ang kanyang pagtitinda ng chicharon kasabay ng pag-aaral. Sa ngayon laking pasasalamat ni Mang Jesus sa kanyang mga suki at professor na umunawa at pinayagan siya sa kanyang paalaran na makapagtinda.

source: Mang Jesus | Facebook

Isa sa ang pusa sa maituturing nating pet to love lalo na ating bansa, bukod sa aso marami na rin ang catlover na kung ituring ang mga pusa ay parang kapamilya. Kung dati ay marami ang naiinis sa mga pusa lalo na yung mga tinatawag na pusang gala. Dahil na rin siguro sa mga gawain ng mga ito kung saan nagnanakaw ng ulam sa hapag-kainan o di kaya kung minsan dumudumi sa mga bubungan ng bahay.

Ngunit sa paglipas ng panahon nabago na ang pananaw ng tao at maging ang mga paborito nating alagang hayop nag-iiba na rin ang mga kilos ng mga ito. Sa makabagong henerasyon mas lalong kinagigiliwan ang mga hayop, nagsisilbi kasi silang stress reliever bagama’t magastos lamang ang mag-alaga nito, yun naman ay nakadepende sa anong uri o lahi ang aalagaan mo.

Kamakailan sa post ni Honey Grace Pore na taga Brgy. Pingsama, Taguig City. Kinagiliwan online ang kuha niyang larawan kung saan may caption itong “congrats po” patungkol ito sa pusang naglalakad na may sukbit na medalya sa leeg.

Ayon pa kay Honey Grace ang nasabing pusa ay hindi naman umano kanilang pagmamay-ari ngunit madalas umano itong dumadalaw sa kanilang tahanan upang manginain lamang. Sa kanyang pagkagiliw sa pusa naisipan niyang kuhanan na larawan ito at ipost sa social media ngunit laking gulat ng dalagita ng pumatok ito sa mga netizen.

Kung makikita sa larawan ay may nakasabit itong medalya, marahil ito ang ikinatuwa ng mga netizen na siyang naghatid ng goodvibes sa mga ito. Bukod pa sa napapanahon ng pagtatapos ng mga mag-aaral. Sa kabilang banda may mensahe si Honey Grace sa mga tao; “Sana po kapag nakakita sila ng mga pusa huwag po nilang saktan and kung maari po pakainin din po nila. Ang tunay na medalya nakikita sa pagmamalasakit sa mga hayop.”

Bukod sa pagkain sa araw-araw, isa sa pinakaimportanteng pangangailangan natin ay ang bahay na masisilungan. Halos lahat naman tayo ay naghahangad ng magandang bahay ngunit kung minsan kung ano lamang ang makakaya ay iyon lamang ang ating pagtyatyagan, lalo na kung tayo ay mayroon ng pamilya mas iniisip natin ang magkaroon ng masisilungan ang ating mga supling.

Ngunit kakaiba ang naging kwento ng isang Property specialist na si Randy N. Oliverio, dahil siya mismo ang tumupad sa pangarap ng kanyang ama na magkaroon ng maayos na bahay. Kwento ni Randy naging saksi siya sa plano ng kanyang ama na magkaroon ng 2-storey house kung saan nakikita niya ito na iginuguhit ng kanyang ama. Bata pa lamang siya namulat na siya sa kanilang bahay na sa tuwing umuulan ay may tagas at tumutulong tubig mula sa kanilang bubungan.

Sa mga tagas na iyon ang nagiging sanhi ng pagpuno ng tubig sa loob ng kanlang bahay kaya naman ipinangako niya sa kanyang sarili na sa pagdating ng panahon kung siya ay magkakaroon ng trabaho, siya mismo ang tutupad sa pinapangarap ng kanyang ama na magkaroon ng maayos na magkabahay. Sa paglipas ng panahon kung saan may sapat na ipon na si Randy at kaya na nitong tuparin ang pangarap na bahay ng ama, marami sa kanyang katrabho ang tumutol kesyo malayo ito sa kabihasnan at wala siyang mapapala sa bahay na kanyang itatayo. Mas mainam na ipang negosyo na lamang daw niya ang gagastuhing pera.

Ngunit buo ang desisyon ni Randy na tuparin ang 2 storey dream house ng kanyang ama, di naglaon ay natupad nga ito ng binata. Umani ng papuri ang isang anak dahil sa pagbuo nito ng naglahong pangarap ng ama at supresa niya itong tinupad upang mabigyan niya ng kasiyahan ang ama na matagal ng ngarap para magkaroon ng magarang bahay para sa kanyang mga anak.

Sa ngayon hindi na makakaranas ng tulo ng ulan sa loob ng kanilang bahay, mahimbing na ang kanilang pagtulog kahit umulan man ng malakas. Siguradong buhos ang biyaya sa katulad ni Randy, bilang anak ang masuklian ang sakripisyo ng ating mga magulang ay isa ng yaman para sa kanila. Maging mabuti kang anak sa lahat ng pagkakataon dahil hindi natin kung hanggang saan lamang ang buhay ng ating mga magulang kaya habang buhay pa ang mga ito ay ipakita natin ang pagmmahal natin sa kanila.

Basta may pangarap ka sa buhay samahan ng sikap, tamang diskarte at pananalangin tiyak makakamit mo ito. Anuman ang maging katayuan mo walang imposibleng pangarap na hindi kanyang marating, kilusan mo lamang ang mga ito. Hindi sapat na dukha ka wala ka nang karapatan umangat sa buhay, ito isang maling paniniwala ng karamihan kaya naman nanatili na lamang sila kung nasaan sila.

Marahil ang ilan ay nag-iisip ng madaliang resulta sa kanilang ginagawa kaya naman madaling sumuko, makitaan lamang ng kaunting problema agad ng binibitawan ang pangarap sa buhay. Dapat tuloy lamang tayo at huwag bibitiw sa anumang pagsubok na tahakin, tiyak kapag ginawa mo ito maiiyak ka sa resultang ipagkakaloob sa iyo ng Diyos.

Tulad na lamang ng isang Fishball Vendor na si Michael Gripal Relucio, bagaman ang naging hanap buhay niya ay simple at kumikita lamang ng sapat hindi niya pinakawalan ang kanyang pangarap na balang araw makakamit niya rin ang mga ito. Kaya naman masaya niyang inilahad sa socmed ang kanyang naatikhang pangarap sambit niya sa kanyang post; “Isa po akong fishball vendor..nagbunga po ang aking pinaghirapan konti nlang po matatapos na,”

Sa panahon ngayon hindi na rin biro ang magagastos sa pagpapagawa ng bahay sa mahal ba naman ng materyales na kakailanganin mo dito. Ngunit si Michael ay nagtyagang mag-ipon ng ilang taon, nakatulong na din ang hindi niya pagbibisyo kung saan mas nakakadagdag pa ito sa ipon niya.
“Umabot din po ng mahigit 500k..hindi po masyadong finish sir medjo maliit po space, 2 bedroom po sa taas 17x26po laki,” – sambit ni Michael sa isang komento.

Dahil nga sa karanasang ito ng isang fishball vendor marami ang humanga at nagising sa katotohanan na hindi pala dapat mawalan ng pag-asa dapat ay magpatuloy lamang lumaban sa hamon ng ating buhay.

Sa makabagong panahon ngayon marami na sa kabataan ang nahuhumaling sa iba’t ibang klaseng pagkain at inumin. Ang iba naman ay nakukuntento na lamang sa simpleng panlaman tiyan upang maidaos lamang ang mahalagang araw o selebrasyon sa kanilang buhay.

Alam naman natin na isa sa mahalagang araw para sa ating mga magulang ang mga selebrasyon sa may kinalaman sa pag-aaral, nariyan ang araw ng pagtatapos o di kaya ang moving up na tinatawag kung saan ang isang estudyante ay tutungo na sa kanyang bagong kabanata ng pag-aaral.

Kaya naman ang kwento ng isang estudyanteng nag moving up ceremony ay naging usap-usapan sa social media dahil sa ginanap na selebrasyon kasama ang kanyang pamilya. Umantig sa puso ng maraming netizen at umani ng positibong papuri ang batang si Justine Mark Cy Valete dahil sa kanyang pagbabahagi ng kanyang kagalakan kasama ang kanyang pamilya.

Sa isang pizza ay masaya nilang pinagsaluhan ng kanilang pamilya ang moving up ceremony. Sa larawan makikita ang isang kahon ng pizza kung saan nakapost pa ito kasama sa iba pang larawan ang kanyang pamilya. Pahayag ni Justine sa kanyang post ang katagang “SKL (share ko lang). Moving-up ng kapatid ko today! And this is what we just have. Kain po tayo!”

Ang simpleng paghahandang ito ay kinatuwa ng ilang netizen kung saan ang iba ay nagpaabot pa ng kaunting pakimkim sa pamamagitan ng G-Cash para may maidagdag sa selebrasyon ng binata. Samantala nagpasalamat din naman ang binata sa mga taong nagpahalaga sa kanilang pagsasalo at sa mga taong nagbigay ng pera ay labis ding pinasalamatan ng binata.

Dagdag pa niya sa kanyang post;
Edit: thank you po sa inyong lahat God bless po sa inyo
Another edit: salamat po sa mga kusang nagbigay ng unexpected gifts(gcash) malaking tulong napo yun para samin ngayon. Thank you so much

Namulat tayong mga Filipino sa kahalagahan ng edukasyon na siyang ipinamulat sa atin ng ating mga magulang. Ang madalas na maririnig natin sa kanila ay edukasyon lamang ang tanging maipapamana namin sa inyo kaya naman mag-aral kayong mabuti.

Ang edukasyon din ang isang susi upang makamit ang ating mga pangarap sa buhay, kaya naman kung ating papansinin todo ang kayod ng ating mga magulang mapag-aral lamang ang kanilang mga anak. Kung minsan hindi man dinanas ng ating mga magulang ang makapagtapos, ito naman ang gusto nila para sa kanilang mga anak.

Kaya naman ang isang security guard ay naging inspirasyon ng nakakarami, nang minsan siyang namataan na nag-aaral habang nasa trabaho ito. Ayon sa netizen na si Cristina Sofia Frencillo na siyang naglahad sa social media ng kwento ni kuyang sekyu at ilan nitong larawan. Ayon sa buod ng kwento ni Cristina, nagkataon na nasa lugar sila kung nasaan si Melquisidec Aurea ang 25-anyos na seceurity guard nang mapansin niya itong abala sa ginagawa.

Si kuya ay may iginuguhit gamit ang maliit na ilaw at mga kagamitang panukat at panulat, kaya naman pala ay hindi lamang sekyu si Melquisidec isa rin pala itong architecture student sa Eatern Visayas State Univeristy o EVSU sa kursong BSArchitecture at kasalukuyang nasa ikatlong taon ng kanyang kurso.

Paniguradong marami ang makakapuna dahil oras ng trabaho niya ginagawa ang pag-aaral ngunit ng mapansin ni Cristina, hindi naman nagpapabaya si Kuyang guard sa kanyang trabaho katunayan nga sa tuwing may mga magdadaan alisto ito at pansamantalang tumitigil sa kanyang ginagawa.
Sambit pa ni Cristina – “Initially, nagulat po kami kasi ‘yung focus niya po ay sa work niya talaga, tapos everytime po na may dadaan naa-alarma siya kaagad. Kung wala namang tao siya ay nagdo-drawing.”

Umani ng mga positibong komento si kuya sekyu dahil na rin sa kanyang dedikasyon sa kanyang ginagawa at naging daan upang maging inspirasyon sa iba, lalo na mga taong nawawalan ng pag-asa. Isa si kuyang guard na patunay basta may pangarap ay ating pagsikapan.

Kita mo nga naman kapag tinamaan ng swerte, kung para sa’yo talaga mapapasa-iyo ngunit kung hindi naman may ibang plano ang Diyos sa bawat isa sa atin. Kaya naman hindi akalain ng isang street sweeper mula Malabon at isang magsasaka mula naman sa probinsya ng Quezon na tatamaan sila ng swerte at mapagwagian ang tumataginting na mahigit tig isang daang milyong piso.

Tago ang kanilang pagkakakilanlan ng ilathala ng Philippine Charity Sweepstakes Office (PCSO) ang dalawang kumubra ng milyones, ayon na rin ito sa polisiya ng ahensya upang maprotektahan ang kanilang pagkatao. Ang ginang na street sweeper ay nanalo ng P103,269,281.60 sa Mega Lotto 6/45 sa ginanap na draw noong Hunyo 17, ang kanyang kombinasyon ay 10-12-02-27-03-18. Samantala ang 29-anyos na lalaking magsasaka mula General Luna, Quezon kinubra ang kanyang panalo mula sa Ultra Lotto 6/58 jackpot prize na P100,064,568.00 na may kombinasyong numero na 20-22-09-54-06-19 na binola noong Mayo 24.

Sambit pa ng ginang ng kanyang unang malaman; “Una po, akala ko lima lang ang aking tinamaan, inulit kong tingnan kinabukasan at doon ko nakita lahat pala ng numero ay tinamaan ko” Sa ngayon plano nito na paghati-hatian ang pera sa apat nitong anak at bahagian ang kanyang mga kapatid pati na rin makapagbigay donasyon sa simbahan. Balak din ng ginang na bumili ng bahay dahil sa mahabang panahon sila ay nangungupahan lamang.

Dagdag pa niya; “Hanggang ngayon po, hindi ako makapaniwala, umiyak po ako ng sobra-sobra .Salamat sa taas at salamat sa PCSO” Samantala ang magsasaka mula Quezon ay nasambit lamang ito; “Ang swerte minsan, hindi natin aakalain kung kailan darating. Ang tanging magagawa na lang natin ay patuloy na sumubok at maniwala. Patuloy lang tayong manalig sa Panginoon”. Ang plano naman niya sa perang napanalunan ay ilagay sa banko, magnegosyo, kumuha ng life insurance at gamitin sa pag-aaral ng kanyang mga anak.

May paalala din ang ahensya sa mga masugid na mananaya nito, na iwasan ang hindi maclaim ang kanilang nanalong ticket isang taon matapos ang draw nito kung ayaw nilang mawalan ng saysay ang kanilang napagwagian. Huwag din kalimutan na lagyan ng pangalan na may kalakip na pirma sa likod ang winning ticket, kasama ang isang government ID upang maberipika ng PCSO.

Dagdag pa ng ahensya na ang panalong lagpas sa sampung libo ay may kaakibat na 20 porsyentong buwis ayon sa na Tax Reform for Acceleration and Inclusion Law.

Nakakataba ng puso para sa isang magulang ang maalala ng kanilang mga anak ang sakripisyong ginawa ng mga ito para sa kanilang supling. Kung ating babasehan sa panahon ngayon bihira na ang mga anak na tumatanaw ng utang na loob sa kanilang mga magulang. Hindi man utang na loob na masasabi para sa iilan marahil ang pagpapahalaga sa mga nagawa ng mga ito.

Kaya naman marami pumuri at nagbigay ng positibong komento sa isang lalaking nagtapos ng kanyang pag-aaral at hindi kailanman ikinahiya ang kanyang naging kalagayan o katayuan sa buhay. Siya si Thomas John Caraan Tenedero na tubong Calamba Laguna, aminado si TJ na siya ay laki sa hirap mula ng mamulat siya sa mundong ibabaw. Saksi siya sa paghihirap ng kanyang mga magulang at kung papaano siya iginapang ng mga ito makapagtapos lamang ng pag-aaral.

Sa riles lumaki si Tj at ang kinagisnan niyang hanap buhay ng kanyang magulang ay pagbabasura kung sa iba ang basura ay wala ng kwenta para sa kanilang pamilya ito ay pera. Sa loob ng dalawamput apat na taon ito ang naging hanap buhay ng kanyang ama, at ang trabahong pangangalakal ang naging sandala nilang magpapamilya upang makaraos sa araw-araw.

Kwento ni Tj maaga pa lang gumigising na ang kanyang ama upang magkape at ihanda ang mga kakailanganin nito sa pangangalakal. Bandang alas nuebe ang umaga o alas diyes makakauwi ang kanyang ama kung saan dala-dala nito ang mga kalakal sakay ng improvise trolley na inilaatag niya sa riles upang doon paandarin.

Sa paglipas ng panahon nagkaroon ng pagkakataon si TJ na makapag-aral sa University of the Philippines dahil na rin sa kaibigan ng kanyang ina na umuwi galing ibang bansa, dito nagkaroon ng ideya si TJ kung ano ang ibig sabihin ng UPCAT kung saan kalaunan ay nakapasa ito at nakapasok sa UP.

Basahin ang buong kwento ni TJ, ang hirap na pinagdaanan niya at kung paano siya nakaahon at pasalamatan ang kanyang mga magulang sa mga nagawa nitong sakripisyo simula ng bata siya hanggang makapagtapos ng pag-aaral. TJ post

Aminin man natin o hindi sa panahon ngayon ay pahirap na pahirap ang buhay lalo na kung hindi mo pa ito pagsisikapan at wala kang gagawin kung hindi tumunganga na lamang. Kaya naman ang mga taong pursigido at madiskarte ay may bentahe na, paano pa kaya yung may kapansanan ngunit determinado tiyak balang araw makakamit din ng mga ito ang minimithing pangarap.

Tulad ng isang socmed post na umagaw atensyon sa mga netizen, bagamat medyo matagal na itong naibahagi ni Bryan Oliva sa kanyang socmed account. Nagbibigay pa rin inspirasyon ang mga ganitong kwento ng buhay para sa mga taong nawawalan ng pag-asa lalo na yung mga taong normal ang pangangatawan.

Ayon sa post ni Bryan mayroon silang kamag-aral sa kanilang paaralan na itinuturing nilang inspirasyon siya ay si Ferdinand Dabbay, siya ay walang braso at paa lamang ang ginagamit nito sa kanyang mga gawain. Kung makikita sa larawan ginagamit ni Ferdinand ang kanyang paa panulat sa pisara at ganun din sa kanyang kwaderno.

Bagamat may kakulangan sa katawan hindi naging hadlang kay Ferdinand ang hirap na dinadanas nito upang magpatuloy sa pang-araw araw na hamon ng buhay. Kaya naman ang kanilang paaralan na (BCS) BALLESTEROS CENTRAL SCHOOL ay itinuturing siyang isang magandang halimbawa at inspirasyon . Mataas ang respeto ng kapwa mag-aaral ni Ferdinand sa kanya dahil sa nakitaan nila ito ng dedikasyon at determinasyon sa pangarap na minimithi nito.

Kung ating titingnan si Ferdinand, maituturing natin siyang normal kung kumilos o mas daig pa nga isang taong normal ang pangangatawan. Kaya naman walang duda ang mga netizen ay mapabilib sa tulad niya.

Samantala basahin natin ang buong post;